De Swiftparkiet
De swiftparkiet is een middelgrote parkiet (ongeveer 245 mm lang) die soms omschreven wordt als een overgangssoort tussen de parkieten en de lori’s.
Toch is hij ook verwant met de rosella’s zijn gewicht is ligt tussen de 50 en de 74 gram.
Een swiftparkiet is meestal groen, met een rode kop met gele randen en aan het oor zijn ze lichtjes blauw.
De staart is bruin-zwart met stipjes blauw en rood onderaan en de tippen van de schouders zijn rood.
Er bestaan verschillen tussen individuen die zich uiten in stipjes rood op de borst.
Het mannetje is qua uiterlijk niet erg goed te onderscheiden van het vrouwtje.
De man is iets groter dan de pop en ook iets feller van kleur ook de kleur van de iris is anders, geelachtig bij de man en bruin bij de pop.
Een ander kenmerk is de vleugelstreep aan de binnenkant van de vleugels.
Bij jonge mannen wordt de vleugelstreep dunner naarmate hij korter bij het lichaam zit, bij oudere mannetjes verdwijnt deze streep zelfs volledig.
En bij vrouwtjes is er over de volledige vleugel een brede streep die niet verdwijnt naarmate zij ouder worden.
Toch zijn er vogels die hierop een uitzondering vormen en daardoor ook moeilijker te onderscheiden zijn.
De Huisvesting
Ten eerste moeten voldoende takken in de volière zijn, zodat de parkiet kan klimmen en klauteren want daar houden swiftparkieten van.
In de volière broeden de swiftparkieten in een blok van 35 cm hoog en een bodem oppervlak van 18 x 18 cm. Het vlieggat heeft een diameter van 5.2 cm.
Omdat de swiftparkiet niet agressief is, kan hij samen met andere vogels in één volière gehouden worden, bijvoorbeeld met neophema’s en prinsesparkieten.
Ze zijn heel sociaal en meestal helemaal niet agressief en ze worden gemakkelijk tam.
Hun vlucht, die zeer snel is dus het zijn zeer goede vliegers.
De Voeding
Ook de hoofdbestanddelen van hun voeding, nectar en stuifmeel duiden op hun verwantschap met de lori’s.
Ze halen deze bestanddelen met hun tong uit de bloemen van de eucalyptusboom.
Hun voeding bestaat verder uit bessen, zaden, insecten en kleine vruchten.
Daarom eet een swiftparkiet die in Europa gehouden wordt ook graag fruit.
Het Kweken
Het vrouwtje legt meestal 3 tot 5 eieren die in 20 dagen uitgebroed worden.
De jongen blijven daarna 5 weken in het nest en als zij 42 dagen oud zijn, verlaten ze het nest.
Ze worden dan nog een tijdje door de ouders (zowel man als pop) gevoed.
Dit minder na een tijdje tot de jongen uiteindelijk zelfstandig kunnen eten.
De jonge vogels zijn doffer van kleur dan de volwassen vogels.
En na 9 maanden wordt hun kleur feller dus hoe ouder ze worden hoe mooier hun kleur wordt.
Na ongeveer 12 maanden zijn ze geslachtsrijp.
|
© COPYRIGHT parkieten-online.nl
|
|
